donderdag 26 juni 2014

Rampspoed


Gistermiddag stapte ik van mijn tuinbank op en een seconde later lag ik met extreem veel pijn in mijn linker enkel op de grond. Ik dreigde buiten kennis te raken, reden voor Marian en onze buren om via 112 een ambulance te alarmeren. De MacBook Air die ik in mijn hand had krijgt een zwieper en belandt 5 meter verder op de straatstenen. Gebutst en gekrast maar hij doet het nog wel.

Terwijl ik op de grond lig merk ik dat mijn linkerenkel schade heeft opgelopen. De ambulance rijdt voor en de normale checks vinden plaats. Ik weet nog dat het woensdag is, ik ben blijkbaar niet op mijn hoofd gevallen. Dan naar het ziekenhuis waar foto's uitwijzen dat er niks gebroken is. De conclusie is, de arts legt enkele keren de vinger op de zere plek, dat één of meer enkelbanden zijn ingescheurd.

Met een drukverband en de nodige adviezen mag ik weer naar huis. Dit komt natuurlijk buitengewoon slecht uit voor komend weekend. Vanmorgen moet er veel anders geregeld worden rond het vervoer van de VeloTilt en de voorbereidingen voor CycleVision. Ik zal er zeker zijn en de presentatie op zondagmiddag om 13.45 uur gaat ook door. Dit bericht typen is al een aardige klus. Mijn linker wijsvinger is twee keer zo dik en wil niet buigen.

Het lijkt wel of de duivel er mee speelt. Een week geleden liep ik tegen een korte maar flinke griep op. Dat is slecht voor de conditie. Toen ik dinsdag weer kon fietsen bleek de griep 8 Watt van mijn duurvermogen te hebben afgesnoept. Nu dan de val weer, het zit niet mee.